Verspilling.
Zomaar een woord, kwam net in me op. Voor mij kenmerkend voor deze tijd.
Verspilling van kracht.
Verspilling van energie.
Verspilling van menselijkheid.
Verspilling van grondstoffen.
Verspilling van geld.
Verspilling van kennis.
Verspilling van emoties.
Verspilling van hoop.
Verspilling van onze aarde.
Verspilling van dat wat we nodig hebben om ook de komende jaren, decennia, eeuwen te kunnen leven, te kunnen genieten. We doen er met z’n allen aan mee, soms bewust, meestal onbewust. Soms vinden we het ‘zonde’, vaak zijn we onverschillig, meestal denken we er niet over na.
We doen het met elkaar, op kleine schaal, op grote schaal. Als individu, als collectief, als mensheid.
Kunnen we er iets aan doen? Zeker. Als individu, als collectief, als mensheid.
Gaan we er iets aan doen? We zullen wel moeten. Denk wel dat we niet op ‘de ander’ moeten wachten. Start met het stoppen met verspillen als individu, op een behapbare manier. Probeer hier mensen in je omgeving in mee te krijgen, dan wordt het collectiever.
Bedenk binnen een groep wat er in de omgeving van de groep kan worden bedacht en vooral gedaan om verspilling tegen te gaan. Vele kleine stappen maken een grote reis. Wie weet is deze oproep dan geen verspilde moeite.
Servaas Beunk is zelfstandig trainer/adviseur bij De Nieuwe Grens Trainingen. info@denieuwegrens.nl
Bekijk het programma van deze dag.
Geef een reactie