En zo gaat het wel vaker op de werkvloer. De naaste collega’s zien een burn-out al van verre aankomen, nog voordat de persoon in kwestie dat ziet. Die denkt vaak nog: ‘Ja, ik kan niet wachten tot het weer weekend is! Nu nog even de week doorkomen.’ Of 'Als Sofie straks van verlof terug is, dan wordt het weer minder. Nog even volhouden.’
‘Even’ duurt vaak langer dan gedacht
Het probleem is dat 'even' vaak langer duurt dan gewenst. En daarmee wordt de stress-situatie langduriger. Wat de hersenen dan doen is best briljant én gevaarlijk tegelijkertijd. De hersenen schakelen bij langdurige stress namelijk als eerste dát deel van de hersenen uit dat stress kan herkennen. Niet zo gek dus dat Henk denkt dat het nog goed gaat, terwijl dat niet het geval is. Uit cijfers blijkt zelfs dat 3 op de 4 werknemers een burn-out zelf niet ziet aankomen.
Kijk eens naar je collega or-leden
De signaalfunctie die collega’s en leidinggevenden hebben is daarmee een belangrijk aandachtspunt als het gaat om preventief ziekteverzuim. En daarmee voor de or als het gaat om het beoordelen van het (preventieve) ziekteverzuimbeleid!
En onder het motto 'een betere wereld begint bij jezelf': vergeet niet om ook in jullie eigen or-team aandacht te besteden aan stress en werkdruk. Ook daar gebeurt het regelmatig dat de rest het wel 'even' opvangt bij vertrekkende or-leden. Of dat het nu 'even' druk is door de ingrijpende reorganisatie.
Let dus goed op je or-collega’s. Want voor je het weet duurt het 'even' nét even te lang.
Sonja Kroeke is mz-specialist bij VEM
