Een nieuw jaar, een nieuwe manier van reageren op elkaar?

Het jaar 2019 was nog geen week oud of Nederland was alweer in rep en roer, in ieder geval bij die media die ik regelmatig lees en zie. De Nashville-verklaring. Ik heb best getwijfeld of ik het hier nu ook over zou gaan hebben. Maar als columnist moet je soms gewoon meevaren op de golven van het maatschappelijk debat. Vandaar.

Voor mij is het wel duidelijk wie er gelijk heeft en wie, wat mij betreft, beter niet een bepaald document had kunnen ondertekenen. Maar dat is niet de reden dat ik nu dit stuk schrijf. Ik verbaas me vooral over de heftigheid én het grote aantal regenbogen die ik nu langs zie komen.

In hoeverre is dit symboolwerking

Allerlei mensen die zich opeens kennelijk vereenzelvigen met een groep mensen die steun nodig lijkt te hebben. Misschien flauw, maar ik vraag me echt af in hoeverre dit symboolwerking is. ‘Je suis Charlie’ was ook zoiets, niet zo lang geleden. Stille tochten, tekeningetjes rondom profielfoto’s: ook van die uitingen van sympathie die een tijdje boven op de golf zitten en daarna, schijnbaar, verdwijnen naar de bodem van de zee.

Gaat dit ook met de regenbogen gebeuren of gaan we nu echt met elkaar het gesprek aan, proberen elkaar te begrijpen en respecteren, ook als het niet direct respectabel lijkt wat de ander denkt (of doet)?

Ik heb vaak het idee dat het vooral makkelijk is met symbolen te werken, zodat het in ieder geval lijkt dat er wat wordt gedaan. Het grote voordeel van symbolen, dat het een vereenvoudiging van een (complexe) werkelijkheid is, is tevens een groot nadeel: het vereenvoudigt de complexe werkelijkheid behoorlijk, vervlakt ook mogelijk.

Vanuit vervlakking ontstaat vaak ook grote woede

Paradoxaal, want vanuit deze vervlakking ontstaat vaak ook een grote woede en emotie en daarmee een behoorlijke drempel om naar elkaar toe te komen. Onderliggende oorzaken en individueel menselijk handelen blijven hierdoor vaak onder het wateroppervlak en daarmee ongezien en onbehandeld.

Om dat aan te pakken is moed, doorzettingsvermogen, tijd en geduld nodig. Het lijkt mij steeds meer dat deze vier elementen steeds meer ontbreken in het intermenselijk verkeer, ook op de werkvloer.

Ben je het (een beetje) eens met mij? Enig idee hoe dit op te lossen is? Lijkt mij goed om dit in ieder geval ook in en met de medezeggenschap te bespreken. Geen symboolpolitiek maar thema’s als pesten op de werkplek, discriminatie in het bedrijf, seksuele intimidatie, werkdruk en ga zo maar door in 2019 echt met elkaar aanpakken.

Niet met grote woorden, maar met moed, doorzettingsvermogen, tijd, geduld én respect naar elkaar. Ik ben benieuwd naar je ervaringen.

Servaas Beunk is zelfstandig trainer/adviseur bij De Nieuwe Grens Trainingen. info@denieuwegrens.nl

Opleidingsgids 2019
Maak met je or het verschil! OR /opleidingen helpt je graag met een scala aan trainingen. Met daarin ruime aandacht voor de belangrijkste aspecten van je or-werk en voor je persoonlijke ontwikkeling. Vraag de nieuwe Or-Opleidingsgids 2019 aan .