Vanochtend heb ik alweer een paar uurtjes digitaal getraind met een ondernemingsraad die op een enkeling na, net in het zadel zit. Helemaal klem, want niet gekozen bij gebrek aan belangstelling en niet gewaardeerd door een op zich zeer ervaren bestuurder. Dat laatste werd duidelijk omdat hij onder het motto “corona” van alles en nog wat had besloten zonder de raad erin te kennen.
Wat de training bijzonder maakte: het was een starterstraining, die je niet meer zo vaak geeft als je een senior consultant bent. Het was ook een training in het Engels voor een aantal mensen uit India en een paar andere buitenlanden. En het was digitaal, wat onverwacht een heel andere ambiance creëerde.
Pratende hoofden
Digitaal trainen is prima te doen als ik heel eerlijk ben. Niet als in een zaal met iedereen voor je neus en gemakkelijk te voeren gesprekken, maar het heeft zijn eigen charme. Zolang je het niet te lang laat duren. Want het is op een vreemde manier ook wel intensief, die pratende hoofden op zo’n scherm. En omgekeerd: zo’n pratend type met een zooitje slides op afstand.
Wat het soms ook vreemd maakt is dat je bij sommige van die vergader-apps, de deelnemers helemaal niet meer kunt zien als je je scherm deelt. Zoals vanochtend. Ik zat tegen mijn eigen presentatie aan te praten. In mijn eigen huis. Gewoon op de bank. Met een koptelefoontje op, zodat mijn huisgenoten niet de hele training uit de speakers van de laptop horen schallen. En ik vertelde over de arbeidsverhoudingen in Nederland, de geschiedenis van de ondernemingsraad, die best ver terug gaat. En daarna in een rustig tempo door de highlights van de wet. Af en toe onderbroken door een rustige stem in mijn hoofd met een vraag. Het was een serene ervaring en meer dan dat.
Stemmen in mijn hoofd
Door daar in mijn eigen vredige huiskamer, ogenschijnlijk in het niets, te vertellen over wat mij al vijfentwintig jaar bezighoudt en boeit, ontstond het effect dat ik niet alleen mijn cursisten maar ook mijzelf nog eens leek te vertellen, hoe belangrijk en interessant medezeggenschap en ondernemingsraden eigenlijk zijn. Hoe bijzonder het is dat je als werknemers, democratisch gekozen, op voet van gelijkwaardigheid, met je directie overlegt en invloed uitoefent op besluiten die ergens over gaan. Helemaal toen we het over de praktijk hadden. Over het belang van kennisnemen van de strategie en hoe die in beleid vertaald wordt. Over artikel 24-vergaderingen en hoe je die kunt voorbereiden. En over een netwerk dat in dit geval zich ook uit zou moeten strekken naar de aandeelhouder en de medezeggenschap daar. Nou ja, van die dingen. Al die tijd sprekend tegen mijn scherm met af en toe die stemmen in mijn hoofd, waar af en toe verwondering uit sprak en verbazing.
Het was een rare maar vredige ochtend in een rare tijd. Met alles dat ik jaren ken, door mijzelf verteld. Thuis op de bank. En onverwacht toch ook als nieuw.
Blijf gezond.
André van Deijk is senior consultant bij www.orconsultancy.nl / a.van.deijk@orconsultancy.nl
Geef een reactie