Een dag nadat de avondklok is ingevoerd praat ik met mijn kinderen – 9, 12 en 14 jaar – erover hoe zij dit nu ervaren. Ze kijken mij vol verbazing aan. Voor ons maakt het toch niets uit mama, wij gaan toch na 21.00 uur de deur niet uit. Ja, zucht mijn man, ik denk dat mama er nog de meeste moeite mee heeft. Ach dat valt ook wel mee, reageer ik, uiteten of iets kan nu toch niet. Tja, zijn we al een beetje gewend aan deze lockdown? Nu bijna een jaar verder?
Mijn man werkt inmiddels al ruim 10 maanden thuis. Mijn kinderen vinden het thuisonderwijs wel oké, er kan meer gegamed worden, er is minder stress in de ochtend. Ondertussen snak ik naar de zon, ontmoetingen, reizen, mooie live gesprekken. Maar ik ervaar ook trots als er een training online goed en leuk is verlopen. Dat mensen enthousiast zijn, ervaren hebben dat er zelfs online mooie diepe en ontroerende gesprekken kunnen plaatsvinden.
We passen ons aan als mens.
We lezen elkaars mimiek…
Ook het online leren heeft een enorme vlucht genomen. Waar we eerst wat zaten te stuntelen is het merendeel er nu aan gewend. Geen gedoe meer met microfoons en videobeeld, maar we lezen elkaars mimiek van het beeldscherm. We hebben originele opdrachten voor thuis en online, of we wandelen buiten met een collega.
En dan onze economie, al die bedrijven die omvallen of bijna omvallen, die moeten reorganiseren, bezuinigen en mensen ontslaan. In september werd ik gebeld door een or. Ze kenden mij als trainer van een jaar geleden, bij de starttraining. Of ik ze nu kan adviseren bij het sluiten van de fabriek. Een sociaal plan waarin je weet dat iedereen ontslagen wordt binnen een jaar….
Online trainen het nieuwe normaal?
Ik probeer hoopvol te zijn, omdat de economie snel opveerde in september – oktober 2020. Ik hoop dat het nu ook zo zal zijn. Dat die derde golf nog even op zich laat wachten, dat die Engelse variant binnen de perken blijft.
Enkele ondernemingsraden hebben hun trainingen al geschrapt tot aan de zomer, andere gaan online door. Ik merk dat groepen die al langdurig thuiswerken het inmiddels normaal vinden om online te trainen en elkaar online te ontmoeten. Maar ook merk ik dat de groepen die door moesten werken in hun eigen omgeving en gewend waren elkaar live te zien, het online ontmoeten moeilijk vinden. Ik denk nu aan de werkers in het laboratorium, de gevangenis, het ziekenhuis en het verpleegtehuis.
Zij maken nu een pas op de plaats. Eigenlijk ook logisch, zij hebben de switch nog niet hoeven maken. Ik ken collega-trainers die in de eerste coronagolf nog sputterden en nu alsnog de overgang naar online maken.
Wereld is kleiner.. en groter!
Ja, de wereld is ergens kleiner geworden, alles zo rondom huis. En tegelijkertijd ook wel weer groot, met alle windstreken zo in één scherm op je pc.
Ik hoop dat jullie als leden van de ondernemingsraad je collega’s blijft ontmoeten, in welke vorm dan ook. En dat jullie actief een bijdrage kunnen leveren aan de continuïteit van je onderneming. Want één ding is zeker: deze coronacrisis vraagt wel heel veel flexibiliteit van elke organisatie en iedere medewerker.
Hou vol en hou moed!
Tineke Visser is trainer, adviseur en procesbegeleider medezeggenschap en eigenaar TienOpleidingen.nl. Contact? Tineke.visser@Tienopleidingen.nl
Shutterstock
Zeven skills van moderne medezeggenschap op 15 april 2021
Medezeggenschap blijft mensenwerk. Wel zijn er skills, zeg maar combinaties van vaardigheid en stijl, die je als or-lid nodig hebt om nu succesvol te zijn in de medezeggenschap. Welke zijn dat? Je leert ze in een dag kennen tijdens het event ‘Zeven skills van moderne medezeggenschap‘ op 15 april 2021. Lees hier alle informatie over deze snelkookpan moderne medezeggenschap.
Geef een antwoord