Een werkgever mag een werknemer niet vragen naar inentingen. Maar als een werkgever toch weet, of vermoedt dat een werknemer niet is ingeënt, dan kan hij die werknemer opdragen om thuis te werken. Als het werk dat tenminste toelaat. Dat meldt nieuwszender BNR, gebaseerd op informatie van de rechtsbijstandverzekeraar DAS.
Vaccineren kan je niet verplichten. Dat vinden vrijwel alle arbeidsjuristen. Er bestaat geen wet waarmee een werkgever een werknemer kan dwingen tot vaccinatie. Wel zijn er diverse wetsartikelen tegen een vaccinatieplicht.
- Tip: Regels of beleid over vaccineren kunnen, net als regels over thuiswerken, vallen onder arbobeleid. Hierop heeft de ondernemingsraad instemmingsrecht. Wees dus als ondernemingsraad goed voorbereid! Met de Kennisbank OR in de Praktijk heb je altijd toegang tot een schat aan tools, adviezen en artikelen.
Zorgplicht en instructierecht
Maar de discussies over verplicht vaccineren nemen toe. De werkgever heeft een zorgplicht voor al zijn werknemers. Gebaseerd op de arbowet moeten werkgevers al hun werknemers een veilige werkplek bieden, en ze hebben instructierecht. Dat wil zeggen: zij bepalen wat je doet, en waar je moet werken. Als de dringende oproep van het kabinet om zo veel mogelijk thuis te werken vervalt, komen meer mensen fysiek naar het bedrijf. Daar zitten vrijwel zeker ook ongevaccineerde werknemers bij, en dat kan extra gezondheidsrisico’s betekenen. Het kan ook leiden tot claims wegens letselschade.
- Lees ook: Vaccinatieplicht kan niet in Nederland
Langer thuiswerken als laatste redmiddel
Aan de andere kant mag een werkgever geen van zijn werknemers dwingen tot vaccinatie. Hij mag het hoogstens vriendelijk vragen, en dan nog hoeft de werknemer er geen antwoord op te geven. Registreren wie wel en niet is gevaccineerd mag ook niet, op grond van de privacywet AVG.
Maar als de werkgever vermoedt dat een werknemer niet is gevaccineerd, kan hij hem of haar dus opdragen om minstens enkele weken langer thuis te blijven werken. Mits thuiswerken mogelijk is in deze functie, en als het op de werkplek echt niet mogelijk is om steeds voldoende afstand te bewaren. Of om de werkplek met andere maatregelen, zoals ventilatie voldoende veilig te maken. Of om de vermoedelijke ‘vaccinweigeraar’ ander werk te laten doen.
‘Duidelijker regels gewenst’
Die botsing tussen rechten en verplichtingen van werknemer en werkgever geeft een lastig spanningsveld voor juristen, zoals arbeidsjurist Pascal Besselink zei op BNR. Ook de AWVN gaf dat al aan. Besselink denkt dat duidelijker regelgeving veel werkenden en hun werkgevers zou helpen in deze nieuwe situatie. Die zou dan, wat hem betreft, van de overheid moeten komen. Maar het huidige demissionaire kabinet heeft al aangegeven dat het vaccineren niet zal verplichten.
Om precies te zijn: het ontslag op staande voet wordt nietig verklaard, maar de arbeidsovereenkomst wordt wel ontbonden.
Mijns inziens is het discriminatie, wanneer een werkgever aparte regels gaat instellen voor niet-gevaccineerden. Deze kant wil je niet op als werkgever en niet als maatschappij. Een gevaccineerde is net zo besmettelijk als een niet-gevaccineerde. Dit wordt steeds duidelijker en komt naar voren uit onderzoeken vanuit Oxford en Harvard. Waarom zou je een jonge fitte werknemer, die zich om zeer logische redenen niet wil laten vaccineren, hiermee confronteren? Worden de werknemers die langer dan 6 maanden de prikken hebben laten zetten vervolgens ook naar huis gestuurd? Dan verliezen de ‘vaccins’ namelijk een groot deel van hun werking. Waar baseert een werkgever dan haar beleid op om onderscheid te gaan maken. Dit is mijns inziens pure onwetendheid en emotie, waar je je als werkgever niet in mee wilt laten zuigen. Ik zie alleen uitspraken komen die in lijn zijn met de genoemde eerste uitspraak.
Jammer dat een artikel dat ingeleid wordt met de titel dat de discussie aanzwelt over vaccineren, niet ingaat op de verschillende standpunten. Daardoor wordt het tendentieus en naar mijn idee stemmingmakerij. Een diskwalificatie voor een zichzelf respecterend vakblad, als je het mij vraagt. Een werkgever mag een werknemer vragen om thuis te werken. Wel of geen vaccinatie is hiervoor geen grondslag. De enige wettelijke grondslag hieronder is dat het thuiswerken waar mogelijk tot de coronarichtlijnen hoort.
De werkgever heeft zeker een zorgplicht. Echter, vaccineren doet een individu voor zichzelf. Door vaccinatie is de verwachting dat de ziekte minder ernstig toeslaat. Vaccineren draagt niet bij tot het verminderen of voorkomen van verspreiding van het virus. Ofwel, ongeacht of je wel of niet gevaccineerd bent, kun je anderen besmetten. Dit maakt dat het voor alle werknemers belangrijk is om de coronarichtlijnen te blijven volgen en dat is waar de zorgplicht van werkgevers ligt.
Van waar dan de veronderstelling dat niet gevaccineerd op het werk verschijnen kan leiden tot claims wegens letselschade? Wanneer er sprake is van een schadeclaim, moet er sprake zijn van schuld. Graag een betere onderbouwing van stellingen, ORnet!
De bewering over letselschade komt niet van ons. Maar van advocaat Katja van Kranenburg in dit artikel in het FD: https://fd.nl/economie-politiek/1406373/inentingsplicht-personeel-blijft-in-nederland-taboe Een citaat uit dat artikel: ‘Volgens Van Kranenburg zou het kabinet, om te beginnen tijdelijk, de arbowetgeving zodanig moeten aanpassen dat een werkgever in ieder geval van werknemers in risicovolle beroepen zoals de (thuis)zorg kan verlangen dat ze zijn gevaccineerd. Ze wijst ook op het risico dat letselschade-advocaten werkgevers namens coronapatiënten of nabestaanden aansprakelijk stellen wegens een gebrek aan voorzorgsmaatregelen.’
Dank je wel voor de verduidelijking. Het benadrukt wat ik in mijn eerdere reactie al probeer aan te geven: zowel gevaccineerden als niet-gevaccineerden zijn in staat om Covid en andere virussen over te dragen. Waar ligt dan de grond voor de claim van gebrek aan voorzorgsmaatregelen? In het artikel wordt een persoonlijke mening/bewering over een mogelijke inentingsplicht aangehaald. Over de inentingsplicht leven meerdere meningen/beweringen. Op dit moment is daarover (nog) geen wetgeving.