‘Nu even niet’

Als adviseur en trainer bespreek ik met directeuren of HR-managers vaak oplossingen voor de ontwikkeling van medewerkers. Het gaat vaak goed, maar ik hoor soms zorgen over een gebrek aan middelen, inclusief tijd.

Wanneer het niet goed gaat met de economie zijn er zorgen over een gebrek aan geld. Maar wanneer de economie aantrekt is een andere reden voor geen actie: een tekort aan tijd en mensen. Dit zijn echte zorgen en geen excuses.

Het risico van een kettinkje

De vraag is: wat als het om iets gaat dat niet kan wachten op ideale omstandigheden? Een voorbeeld hiervan hoorde ik tijdens een cursus voor preventiemedewerker. De preventiemedewerker gaf het risico aan van een kettinkje op een entresol (tussenverdieping in het magazijn). Hij stelde voor het te vervangen door een kantelhek. De directeur zei dat het een goed voorstel was, maar dat het zou worden uitgevoerd wanneer het budget het toestond. Helaas viel een medewerker vier maanden later van de entresol, en zit hij nu voor de rest van zijn leven in een rolstoel.

Reageer gepast op uitstelgedrag

Ik twijfel er niet aan dat ondernemingsraden en VGVM-commissies met dergelijke kwesties te maken hebben. Hoe kan een or het beste reageren op reacties zoals: ‘Liefst niet nu, want…’? Probeer alvast op dergelijke reacties voorbereid te zijn. Als het, bijvoorbeeld, zeer waarschijnlijk is dat het over geld zal gaan, stel ik de volgende stappen voor:

1. Stel de vraag: ‘We begrijpen wel dat het een dure grap is, maar wat zijn de eventuele kosten van niets doen of uitstellen?’
2. Zeg vervolgens niets tot de directeur antwoord geeft.
3. Als de directeur de mogelijke risico’s nog steeds niet ziet, geef dan voorbeelden uit de praktijk waar het is misgegaan.

Zo laat je zien dat de or en de directeur aan dezelfde kant staan, en dat beide het beste willen voor de organisatie.

Er is geen garantie dat dit altijd zal werken, maar ik weet uit ervaring dat deze benadering de kans op succes vergroot.

Makheni Zonneveld is inclusie-specialist