Niko Manshanden

Het gebeurt geregeld dat een or met een adviesaanvraag wordt geconfronteerd als alles al in kannen en kruiken is. Het voorgenomen besluit was al definitief. Hoe kan dit beter?

Inmiddels zijn overheden en concerns met fossiele brandstoffen begonnen met de uitvoering van klimaatmaatregelen uit het Klimaatakkoord. Hoe komt het dat veel ondernemingsraden de klimaatverandering niet op de agenda zetten, terwijl het onderwerp ook goed is voor de onderneming? Or-leden kunnen op beleidsniveau en op praktisch, sociaal en technisch niveau meedenken én meebeslissen. Lees hier hoe.

Overstromingen en hittegolven: de afgelopen tijd horen we veel over verslechteringen in het klimaat. Een beter klimaatbeleid is nodig. Bedrijven moeten aan de slag en daarin heeft ook de or een taak.

De economische gevolgen zorgen voor een recessie waardoor vele bedrijven en instellingen tot reorganisaties zullen overgaan. De ondernemingsraad speelt een belangrijke rol in deze uitdagende tijden. Dit boek gaat over hoe de OR actief kan bijdragen aan een duurzaam herstel van onderneming en werkgelegenheid. Het behandelt de rol van de OR bij recessie met aandacht voor strategisch beleid, duurzaam ondernemen en goede arbeidsomstandigheden.

In de mei-editie van OR magazine reageren vier or-trainers op mijn artikel waarin ik stelling neem tegen de arbeidsvoorwaardenregeling (avr). De trainers lijken allen voorstanders van een avr. Laten zij zich voor het karretje van de ondernemer spannen?

Sommige werkgevers vinden een arbeidsvoorwaardenregeling (avr) met de ondernemingsraad beter dan een cao met de vakbonden. De vraag is echter of de or wel over primaire arbeidsvoorwaarden gaat. Zijn ondernemingen en werknemers beter af met een avr?

Een or reageert vaak op waar de bestuurder mee komt, terwijl hij ook proactief aan de slag kan. Artikel 28, de stimulerende taken van de or, is daarvoor een mooie tool. Over het niet nakomen van de cao is tegenwoordig veel te doen. Hoe kan de or met dit actuele thema aan de slag?

Het is nog niet zo lang geleden dat de meeste organisaties een grote kern (90 procent) van vast personeel hadden, met daaromheen een kleine schil van uitzendkrachten en tijdelijke contracten voor vakantietijd en het opvangen van piekdrukte en ziektegevallen. Deze vaste kern slinkt zienderogen, en daaromheen komt een steeds grotere schil met contractanten, uitzendpersoneel, gedetacheerden, inleenkrachten en zzp'ers.