Column Joost van Mierlo: Jij-bakken
Onlangs was ik als adviseur van de or betrokken bij een voorgenomen inkrimping. En niet zomaar eentje: ongeveer de helft van de medewerkers moest vrezen voor zijn baan.

Onlangs was ik als adviseur van de or betrokken bij een voorgenomen inkrimping. En niet zomaar eentje: ongeveer de helft van de medewerkers moest vrezen voor zijn baan.

Ik word wel bestempeld als avonturier. Als mijn gezondheid het toelaat ga ik in mijn rolstoel 'op safari'. Gewoon uitproberen of het met de rolstoel lukt om in de trein of tram te komen. Veelal lukt het wel. Soms ook niet. Ook niet met NS reisassistentie.

In mijn vorige column uitte ik stevige kritiek op de toegankelijkheid van instanties voor mensen die afhankelijk zijn van een rolstoel. Maar het mag ook wel eens gezegd worden wanneer iets wél goed gaat. Daarom reik ik ditmaal een eervolle vermelding uit.

Laten we de vakantieperiode gebruiken om plassen en poepen als onderwerp te nemen. Gewoon omdat het kan. En omdat je dat als columnist ook mág. En nee, we hebben het niet over met een toiletrol onder de arm over de camping lopen.

De onrust binnen de top van vakbond FNV is niet in het belang van de leden. Zij moeten kunnen vertrouwen op een stabiele vakbond, die met volle aandacht voor hun belangen strijdt aan de onderhandelingstafels, betoogt Mark Capel.

De mogelijkheden van AI zijn oneindig, maar het gebruik ervan moet altijd gepaard gaan met de nodige voorzichtigheid, vindt Steven Jellinghaus. Zijn boodschap: neem een antwoord dat door een AI-model is gegenereerd nooit zomaar voor waar aan.

Vergaderen gaat steeds vaker hybride en we krijgen bij ons bureau ook regelmatig de vraag van ambtelijk secretarissen of de opdracht remote kan worden uitgevoerd. Jazeker! Mijn collega ambtelijk secretarissen zitten heus weleens in joggingbroek achter het scherm te vergaderen. En begrijp me niet verkeerd: efficiënt is het vaak wel. Maar toch voelt het een beetje als een verjaardag vieren via een ansichtkaart.

De val van een kabinet lijkt op het eerste gezicht een ver-van-je-bed-show voor de ondernemingsraad. Maar niets is minder waar. Politieke stilstand in Den Haag betekent vaak strategische stilstand in organisaties. Juist dan is de rol van de or belangrijker dan ooit. Wat merk je als or van een gevallen kabinet, en hoe kun je hier verstandig mee omgaan?

Transparantie is een groot goed en ook een or vaart er wel bij: hoe meer de or weet, hoe beter hij zijn functie kan uitoefenen. Toch kan transparantie zich ook tégen de or keren, betoogt Steven Jellinghaus. Zeker bij or's in de overheid en publieke sector.

Als je door rood rijdt, overtreed je de wet en krijg je een boete. Dan is het toch gek dat een bedrijf dat geen or heeft - en dus ook de wet overtreedt - géén boete krijgt, betoogt columnist Niko Manshanden.